با بررسى روايات بدست مىآيد كه گناهان مختلف، داراى آثار گوناگون است، كه ما در اينجا به ذكر چند اثر شوم گناه مىپردازيم: 1- قساوت قلب اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود: «ما جَفَّت الدّموعُ الاّ لِقَسوة القُلوب و ما قَست القُلوب الاّ لِكَثرة الذّنوب»(423) «اشك چشمها نخشكد مگر به خاطر قساوت و سختى دلها و دلها سخت نشود مگر بخاطر گناهان بسيار.» 2- سلب نعمت امام صادق عليه السلام مىفرمايد: پدرم همواره مىفرمود: «اِنّ اللّه قَضى قَضاء حَتماً الاّ يُنعِمُ على العبد بِنِعمةٍ فَيَسلُبها ايّاه حتّى يُحدِث العبد ذَنباً يَستَحقّ بذلك النّقمة»(424) «خداوند حكم قطعى فرموده كه نعمتى را كه به بندهاش داده، از او نگيرد، مگر زمانى كه بنده گناهى انجام دهد كه بخاطر آن سزاوار كيفر گردد.» 3- عدم استجابت دعا امام باقر عليه السلام فرمودند: «همانا بنده از خدا حاجتى مىخواهد، اقتضا دارد كه زود يا دير برآورده شود، سپس آن بنده گناهى انجام مىدهد خداوند به فرشته مىفرمايد: حاجت او را روا مكن و او را محروم ساز زيرا در معرض خشم من درآمد و سزاوار محروميت شد.»(425) 4- الحاد و انكار رسول اكرم صلى الله عليه وآله در ضمن گفتارى فرمودند: «فاِنّ المَعاصى تَستَولى الضَّلال على صاحِبها حتّى تُوقِعُه رَدّ ولايَة وصىِّ رسول اللّه و دفع نبوة نبى اللّه و لا تزال بذلك حتّى توقعه فى ردّ توحيد اللّه و الالحاد فى دين اللّه»(426) «همانا گناهان گمراهى را بر گنهكار مسلط مىنمايد تا آنجا كه او را به رد ولايت و امامت وصى رسول خدا و انكار نبوت پيامبر و به همين منوال انكار يكتايى خدا و الحاد و كفر در دين خدا، آلوده مىگرداند.» 5- قطع روزى امام باقر عليه السلام مىفرمايد: «إنّ الرّجُل لَيَذنب الذَّنْب فَيَدرء عنه الرّزق» (427) «مردى گناهى انجام مىدهد و در نتيجه روزى از او دور مىشود.» 6- محروميت از نماز شب امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «إنّ الرّجل يَذنب الذَّنْب فَيحرم صَلاة الليل»(428) «انسان بر اثر ارتكاب گناه از نماز شب محروم مىگردد.» 7- عدم امن از حوادث اميرمؤمنان على عليه السلام فرمودند: گنهكار نبايد خود را از بلاهاى شبانه و حوادث ناگهانى ايمن بداند.(429) و عواقب شوم ديگر كه آنها را فهرستوار ذكر مىكنيم؛ 8- قطع باران. 9- ويرانى خانه. 10- حبس صدساله قيامت. 11- خشم و لعن الهى. 12- بلاهاى بى سابقه. 13- پشيمانى. 14- پرده درى و رسوايى. 15- كوتاهى عمر. 16- زلزله. 17- فقر عمومى. 18- اندوه. 19- بيمارى. 20- تسلط اشرار روايات در اين زمينه، بسيار است.(430) براى رعايت اختصار اين فصل را با پنج روايت ذيل به پايان مىبريم: الف - پيامبر صلى الله عليه وآله مىفرمايد: هركس در امر نماز سستى كند و آن را سبك شمرد خداوند او را به پانزده بلا گرفتار مىكند: 1- كوتاهى عمر. 2- كمى روزى. 3- زدودن سيماى صالحان از چهرهاش. 4- عدم پاداش براى اعمالش. 5- عدم استجابت دعا. 6- عدم بهرهمندى او از دعاى صالحان. 7- مرگ ذليلانه. 8- مرگ در حال گرسنگى و تشنگى. 9- ماموريت فرشتهاى از طرف خدا كه او را در قبرش شكنجه دهد. 10- قبر را بر او تنگ نمايد. 11- قبرش تاريك است. 12- ماموريت فرشتهاى براى كشاندن او بر زمين از ناحيه صورت در منظر مردم. 13- حسابرسى شديد قيامت. 14- سلب نظر و توجه خدا به او. 15- ابتلا به عذاب سخت.(431) ب - پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: زنا كردن داراى شش اثر است كه سه اثرش در دنيا است و سه اثرش در آخرت مىباشد، اثر دنيوى آن عبارتست از: رسوايى، كوتاهى عمر و قطع روزى. و اما اثر اخروى آن عبارتست از: سختى حساب، خشم خدا و جاودانگى در آتش دوزخ و همچنين اعمال نيك او بدون پاداش است و دعايش به استجابت نمىرسد و بهرهاى از دعاى صالحان نمىبرد.(432) ج - معاذبن جبل مىگويد: در منزل ابوايّوب انصارى و در محضر پيامبر صلى الله عليه وآله بودم كه از آن حضرت پرسيدم، منظور اين آيه چيست؟ «يوم يُنْفخ فى الصّور فَتَأتون أفْواجاً»(433) «روز قيامت در صور دميده مىشود، پس مردم گروه گروه مىآيند.» آن حضرت صلى الله عليه وآله در پاسخ فرمود: ده گروه از امت من در قيامت كه به چهرههاى مخصوصى از سايرين متمايز هستند وارد صحنه مىشوند؛ 1- ميمون. 2- خوك. 3- واژگونه. 4- كور. 5- گنگ و كر. 6- زبانشان را مىجوند و از دهانشان چرك كه همه را ناراحت مىكند بيرون مىآيد. 7- بدبوتر از مردار گنديده. 8- پوشيده به لباسهاى آتشين و مس گداخته و چسبان. 9- با دست و پاى بريده. 10- آويخته شده بر دارهاى آتشين. گروه اول؛ سخنچينان، گروه دوم؛ حرام خوران، گروه سوم؛ رباخوران، گروه چهارم؛ ستمگران در قضاوت، گروه پنجم؛ از خود راضى و خود بينان، گروه ششم؛ علما و قاضيان بىعمل، گروه هفتم؛ آزار دهندگان به همسايه، گروه هشتم؛ جاسوسان نزد ظالم، گره نهم؛ شهوترانان و مانع اداى حق خدا از اموال خود و گروه دهم؛ متكبران مىباشند.(434) د - رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمودند: «مَن وَلِىَ عَشرةً فلم يَعدِل فيهم جاءَ يومَ القِيامة وَ يَداه و رِجلاه و راسُه فى ثقْب فأس»(435)(436) «هر كس سرپرست ده نفر شود ولى رفتارش با آنها عادلانه نباشد روز قيامت در حالى بيايد كه دست و پا و سر او در سوراخ تبرى باشد.» ه - امام صادق عليه السلام فرمود: «مَن سوّد إسمه فى ديوان ولد فُلان حَشَره اللّه يَوم القِيامة خِنزيراً» (437) «كسى كه نام خود را در دفتر ادارى فرزندان فلان (يعنى حكومت طاغوتى بنى عباس و هر طاغوت ديگر) ثبت كند، خداوند او را در روز قيامت به صورت خوك محشور مىكند.» و - رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمودند: هنگامى كه عمل زنا آشكار شود، مرگ ناگهانى زياد مىگردد... و هنگامى كه در ترازو كم فروشى شود، خداوند قحطى و كمبود را بر مردم فرود مىآورد و هنگامى كه مردم زكات اموال خود را ندهند زمين بركتهاى خود، از زراعت و ميوه و معادن را بروز نمىدهد، ....و هنگامى كه قطع صلهى رحم رواج يافت ثروتها در دست اشرار قرار مىگيرد و هنگامى كه امر به معروف و نهى از منكر ترك گرديد خداوند اشرار را بر مردم مسلط مىكند، كه هر چه نيكان آنها دعا كنند به استجابت نمىرسد.(438) فردوسى مىگويد: به رستم چنين گفت دستان(439) كه كم كن اى پور بر زيردستان ستم اگر چه ترا زيردستان بسى است فلك را در اين زير دستان بسى است مكن تا توانى دل خلق ريش وگر ميكنى ميكنى بيخ خويش مكن تا توانى ستم بر كسى ستمگر به گيتى نماند بسى
423) كافى، ج2 ص271. 424) كافى، ج2 ص273. 425) كافى، ج2 ص271. بحار، ج73 ص329. 426) بحار، ج73 ص360. 427) كافى، ج2 ص271. 428) كافى، ج2 ص271. 429) كافى، ج2 ص269. 430) كافى، ج2 ص272-275 و 445-446. 431) سفينة البحار، ج2 ص44. 432) عقاب الاعمال (صدوق)، ص598،سفينة البحار، ج2 ص44. 433) نبا / 20. 434) مجمع البيان، ج1 ص423. 435) عقاب الاعمال صدوق، ص592. 436) ناگفته نماند دربارهى پاداش و كيفر گناه، شيخ صدوق قدس سره (متوفى381) كتاب جامعى به نام «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال»، تأليف نموده است. 437) عقاب الاعمال، ص594. 438) وسائل الشيعه، ج11 ص513. 439) دستان نام پدر رستم است.
|