سيماى پذيرفتگان ولايت خدا
آنكه ولايت خدا را پذيرفت:
1. كارهايش رنگ خدايى پيدا مىكند. «صبغة اللّه»( بقره، 138)
2. براى خود رهبرى الهى برمىگزيند. «اناللّه قد بعث لكم طالوت ملكاً»( بقره، 247)
3. راهش روشن، آيندهاش معلوم و به كارهايش دلگرم است. «يهديم ربّهم بايمانهم»( يونس، 9)، «انّا اليه راجعون»( بقره، 156)، «لانضيع اجرالمحسنين»( يوسف، 56)
4. در جنگها و سختىها به يارى خدا چشم دوخته و از قدرتهاى غير خدايى نمىهراسد. «فزادهم ايماناً»( بقره، 173)
5. از مرگ نمىترسد و كشته شدن در تحت ولايت الهى راسعادت مىداند. امام حسينعليه السلام فرمود: «انّى لا ارى الموت الاّ السعادة».( بحار، ج44، ص192)
6. تنهايى در زندگى براى او تلخ و ناگوار نيست، چون مىداند او زير نظر خداوند است. «ان اللّه معنا»( توبه، 40)
7. از انفاق و خرج كردن مال نگران نيست، چون مال خود را به ولى خود مىسپارد.«يقرض اللّه قرضاً حسناً»( بقره، 245)
8. تبليغات منفى در او بى اثر است، چون دل به وعدههاى حتمى الهى داده است: «والعاقبة للمتّقين»( اعراف، 128)
9. غير از خدا همه چيز در نظر او كوچك است. امام علىعليه السلام فرمود: «عظم الخالق فى أنفسهم فصغر مادونه فى أعينهم...».( نهجالبلاغه، خ 193)
10. از قوانين و دستورات متعدّد متحيّر نمىشود، چون او تنها قانون خدا را پذيرفته و فقط به آن مىانديشد. و اگر صدها راه درآمد برايش باز شود تنها با معيار الهى آن راهى را انتخاب مىكند كه خداوند معيّن كرده است. «ومن لم يحكم بماانزلاللّه»(مائده 44.45)
نظرات شما عزیزان: